sobota, 20 stycznia 2024

Niebieska

 poetka czasem jest niebieska

czasem widać to w jej oczach

niekiedy smutkiem

wystukuje codzienność 

poetka dotyka życie metaforą 

stąd czasem w niej

i miłość i przekleństwo


o
Etykiety:

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Jesteś.To wystarczy.

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)

Nieobecność

zacieram dłonie  pachnie wetiwerem i znakami zapytania skruszone kopie starzeją się oparte o dziką jabłoń z milczenia nie przychodzisz  krzy...

  • Stary zegar
    Tydzień przyspiesza w okolicach środy. Im więcej mam lat, tym większą ma wartość przyspieszenie. Nie umiem skondensować czasu, a ten śmieje...
  • Z niewysłanych listów
    Panu się zdaje, że może mnie zamknąć w słowie, a ja ponad jutro biegnę chmury zgarniając. Piaskowa droga opowiada mnie z czasów, gdy boso r...
  • Oczekiwanie
    dziś nad ranem zastukał sierpień  gdzieś nad miastem w krzyku syren dzieje się historia  oczekiwanie nie smakuje najlepiej  ma duże oczy i c...