Jadę samochodem na umówione spotkanie. Denerwuję się. Wiem, że to ważne spotkanie. Że mi zależy.Telefon.
- Rozumiem, że zaraz pani będzie?
Milczę i już wiem - czarny scenariusz zagra pierwsze skrzypce.
- Czy nikt do pani nie dzwonił od pana prezydenta, by poinformować o odwołanym spotkaniu?
Dalej milczę.
Sen i ja. Tak rzadko pamiętam sny. Kiedyś pamiętałam bardziej.
Postanowiłam je spisywać.
Okropnie boli mnie głowa.
...czy warto zapisywać??......wtedy staną się realne......prawdziwe....a tak ....rozmyją się w mgiełce niepamięci....Majka
OdpowiedzUsuńMaju, muszę zapisywac by pamiętać . Kiedys przeczytam i powiem:oho!wyśniłam to;)
OdpowiedzUsuńRzadko śnię, a jak już to jakieś niezrozumiałe światy nieokreślonego absurdu. A po przebudzeniu kompletna pustka. I dobrze. Pozdrawiam:)
OdpowiedzUsuńa może Pan prezydent chciał Cię za coś ochrzanić? powinnaś się cieszyć hi hi
OdpowiedzUsuńRafał
Rafale, może masz rację?:D
OdpowiedzUsuńKopaczu, a ja lubię pamiętać, bo to tak jakby się żyło w dwóch światach...:)
OdpowiedzUsuń