wtorek, 29 maja 2012

Doskonałość porcelany

Dzisiejszy wieczór autorski przeżywam jak wizytę u dentysty.
Godzina W to moja godzina. Mam nadzieję, że będzie jak ze stomatologiem - usiądę na krześle i demony pozasypiają w kącie.
Podoba mi się motto, które wyszperała organizatorka:

"Poezja to ruch, poszukiwanie nieznajomego, które nie ma początku ani końca. Dlatego poezja nie może być doskonała. Doskonała w formie i treści jest porcelana."
- Tadeusz Różewicz

21 komentarzy:

  1. Jaka szkoda, że nie mogę być :-).
    A kiedy wieczór autorski w Gdańsku?

    OdpowiedzUsuń
  2. A która to będzie, ta godzina W? Bo może kciuki się przydadzą? ;)

    OdpowiedzUsuń
  3. Mam wrażenie, że nieco się krygujesz :) Będzie fajnie :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Czarku, uwierz, że gdyby nie byłoby mi wstyd to odwołałabym ten wieczór.
      Pozdrawiam serdecznie:)

      Usuń
  4. To ja już się teleportuję! Ach! :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Między krzesełkami przemykał jakiś dobry duch. To pewnie byłaś Ty:)))

      Usuń
  5. I jak? I jak? I czemu tak daleko?

    OdpowiedzUsuń
  6. Ale gdzie, gdzie? Jeszcze sie dowiem, ze w Warszawie, mać;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Kocie, z Warszawy to 6 godzin jazdy pociągiem:))

      Usuń
    2. No to prawie jak w Warszawie, mać ;)

      Usuń
  7. i już po .....jak było Kasiu?....szkoda, że nie mogłam być....

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Maju, powiem tak: byliście wszyscy ze mną:)) Niosłam Was między wierszami:)

      Usuń
  8. Dałaś radę Czarodziejko, wiem

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuje Wg, bo to dzięki Tobie wiersze zapachniały farba drukarską:)

      Usuń
  9. pewnie wszystko jak najlepiej?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Gałązko, patrzę na kwiaty które dostałam i uśmiecham się:)

      Usuń
  10. Jak smakowało?
    Będzie jakaś relacja?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Pachniało troszkę stresem, ale potem było dużo śmiechu i dobrych emocji:))

      Usuń

Jesteś.To wystarczy.

I tak

 Znikam. Tylko czasem mi żal słów niezapisanych, uśmiechów niepochwyconych. A już za chwilę wielkanocne alleluja. Tymczasem okna straszą. A ...