sobota, 6 marca 2010

Opowiadaj

opowiadaj nim cisza
makiem zasiana zakwitnie czerwienią
ust złożonych w interwały
a potem
wybuchnie imieniem tej
która sny kradnie
i za nic ma zieloność oczu
rozbieganych tęsknotą
opowiadaj siódme niebo
nim skończy się
za progiem nieboskłonu
o
Etykiety:

3 komentarze:

  1. Ida6 marca 2010 18:32

    Opowiadaj... opowiadaj...
    pięknie się Twych opowieści słucha...:)

    OdpowiedzUsuń
  2. Holden JAREK Cyprian 6 marca 2010 20:31

    staram się
    :)

    PIĘKNE SŁOWA.

    OdpowiedzUsuń
  3. MajaK7 marca 2010 12:32

    ....siódme niebo nigdy nie zachodzi za nieboskłon.......

    OdpowiedzUsuń

Jesteś.To wystarczy.

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)

Trzeba zniknąć

Trzeba zniknąć by móc wrócić w śmiech I odpustowe korale  Trzeba zniknąć By znów zacząć mówić I innym rozdawać codzienność

  • Stary zegar
    Tydzień przyspiesza w okolicach środy. Im więcej mam lat, tym większą ma wartość przyspieszenie. Nie umiem skondensować czasu, a ten śmieje...
  • Z niewysłanych listów
    Panu się zdaje, że może mnie zamknąć w słowie, a ja ponad jutro biegnę chmury zgarniając. Piaskowa droga opowiada mnie z czasów, gdy boso r...
  • Oczekiwanie
    dziś nad ranem zastukał sierpień  gdzieś nad miastem w krzyku syren dzieje się historia  oczekiwanie nie smakuje najlepiej  ma duże oczy i c...