poczułam się jak mała dziewczynka
czytałam cię i nagleusta zdziwiły się kosmykiem włosów
takie małe nic a tyle smaków przyniosło...
zacieram dłonie pachnie wetiwerem i znakami zapytania skruszone kopie starzeją się oparte o dziką jabłoń z milczenia nie przychodzisz krzy...
Najmniejszy promyk a wiele potrafi?
OdpowiedzUsuńNawet nie wie, że potrafi;)
OdpowiedzUsuńWiedzieć chce nic,przedziera,zaledwie i tylko!
OdpowiedzUsuńhi hi ..pięknie piszesz
OdpowiedzUsuńR
Airborne, bo się boi pełni blasku?;))
OdpowiedzUsuńRafale, uściski radosne:D
Boi się odsłon urokliwych,zaczarowujących !
OdpowiedzUsuńTaki mały strach!
OdpowiedzUsuń...i potem wraca wspomnieniem....ech!!!!!!!!!1.....cudnie piszesz Słodka....słowa prosto i z mojego serducha...:)...Majka
OdpowiedzUsuń