sobota, 20 stycznia 2024

Niebieska

 poetka czasem jest niebieska

czasem widać to w jej oczach

niekiedy smutkiem

wystukuje codzienność 

poetka dotyka życie metaforą 

stąd czasem w niej

i miłość i przekleństwo


1 komentarz:

  1. Czytałem ten wiersz już wcześniej, bo lubię Cię odwiedzać. Bardzo mi się podoba. Jest ulotny jak odbicie twarzy w lustrze wody. Gdy oczy masz niebieskie, coś we mnie błękitnieje.

    OdpowiedzUsuń

Jesteś.To wystarczy.

Oprawa

świat bez twych oczu błądzi niemówieniem urwanym guzikiem zapomnianą pętelką na której rozkołysał się czas powrotu waham się pomiędz...