sobota, 3 września 2016

Deszczowa noc

Potykam się o lenistwo, a one, w poprzek łóżka rozciągnięte,
szczerzy zęby.
Byle do wiosny, dziecko, byle do wiosny - cedzi.
Rozkosznie mi w jego objęciach.
Sobota szumi deszczem.
o
Etykiety:

1 komentarz:

  1. Kopacz3 września 2016 23:49

    A u nas brakuje tego deszczu.
    Ja natomiast rozpaczliwie wyczekuje już jesieni.
    Pozdrawiam znad pożółkniętych trawników:)

    OdpowiedzUsuń

Jesteś.To wystarczy.

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)

Trzeba zniknąć

Trzeba zniknąć by móc wrócić w śmiech I odpustowe korale  Trzeba zniknąć By znów zacząć mówić I innym rozdawać codzienność

  • Stary zegar
    Tydzień przyspiesza w okolicach środy. Im więcej mam lat, tym większą ma wartość przyspieszenie. Nie umiem skondensować czasu, a ten śmieje...
  • Z niewysłanych listów
    Panu się zdaje, że może mnie zamknąć w słowie, a ja ponad jutro biegnę chmury zgarniając. Piaskowa droga opowiada mnie z czasów, gdy boso r...
  • Oczekiwanie
    dziś nad ranem zastukał sierpień  gdzieś nad miastem w krzyku syren dzieje się historia  oczekiwanie nie smakuje najlepiej  ma duże oczy i c...