"W pokoju nauczycielskim serial by można o was napisać!"
Moje dziecko, z wysokości 176 cm, opowiada szkołę słowami wychowawczyni.
Gimnazjum znak czasów?
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
I tak
Znikam. Tylko czasem mi żal słów niezapisanych, uśmiechów niepochwyconych. A już za chwilę wielkanocne alleluja. Tymczasem okna straszą. A ...
-
nijak jestem opasana słowem coraz trudniej lirycznieć
-
Dziś miałam dużo czasu. Czytałam tutaj. Uroczyście rezygnuję z uczestnictwa w Konkursie na Blog Roku. Jakie licho mnie podkusiło?
-
Anioł stróż wcale nie chodzi za tobą na palcach Szykuje miejsca na zatłoczonych parkingach W kieszeniach starych płaszczy garść monet ukryw...
A jaki serial by powstał gdyby o pokoju nauczycielskim nakręcić ;) Gimnazjalistów bardzo lubię, choć trudne to czortostwo czasami :)
OdpowiedzUsuńPiękne zdjęcie u pani Chmurnej, uwielbiam takie drogi :)
pozdrawiam majowo :)
O! Seriali to można by kręcić mnóstwo, tylko kto by je oglądał? :)
OdpowiedzUsuńTak sobie myślę, że to zależy od tego, kto, by je kręcił.:))
OdpowiedzUsuńA zdjęcie - owszem.
Bazylio, myślę, że niejeden horror, melodramat i komedię można by nakręcić;)
OdpowiedzUsuńMimo , że nie Mazowsze ta droga kojarzy mi się z nim.Mam ja co czwartek pod ręką, w drodze do pracy:))
Latarniku, seriale z pokoju pewnie niejeden uczeń chciałby zobaczyć;))
Lubię, gdy ktoś mówi "owszem". U mnie to słowo funkcjonuje tyle w słowie pisanym, i to niezbyt często.
serial dojrzewania
OdpowiedzUsuńDojrzewania do życia;)
OdpowiedzUsuń.....chyba mało wychowawczy by był...:):)..cudna "Jej chmurność " dzisiaj ........szkoda,że nie w kolorze...bo taka melancholijną tęsknotę wzbudza...:)...
OdpowiedzUsuńMaju, chyba tak. W kolorze była taka zwyczajna;)
OdpowiedzUsuń