Nie mam pojęcia o czym śpiewa, ale dziwnie głaszcze mą duszę
jej głos prześlizgujący się między tym, co mogłabym nazwać
lecz boję się, że to nie to...
pozwólcie, że Wam przedstawię: Adriana Calcanhoto
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
I tak
Znikam. Tylko czasem mi żal słów niezapisanych, uśmiechów niepochwyconych. A już za chwilę wielkanocne alleluja. Tymczasem okna straszą. A ...
-
nijak jestem opasana słowem coraz trudniej lirycznieć
-
Dziś miałam dużo czasu. Czytałam tutaj. Uroczyście rezygnuję z uczestnictwa w Konkursie na Blog Roku. Jakie licho mnie podkusiło?
-
Anioł stróż wcale nie chodzi za tobą na palcach Szykuje miejsca na zatłoczonych parkingach W kieszeniach starych płaszczy garść monet ukryw...
Rasgue as minhas cartas
OdpowiedzUsuńE não me procure mais
Assim vai ser melhor
Meu bem!
O retrato que eu te dei
Se ainda tens
Não sei!
Mas se tiver
Devolva-me!
O retrato que eu te dei
Se ainda tens
Não sei!
Mas se tiver
Devolva-me!
Devolva-me!
Devolva-me!
jesli chcesz tłumaczenie to wysle @
OdpowiedzUsuńMmmm...
OdpowiedzUsuńAaależ miło..!
Przy tak pięknej muzyce, śpiewanej ciepłym
głosem i tym "portugalskim szeptem"-
można się - jak to kiedyś napisała jedna
z moich Czytelniczek - "rozsmarować
po dywanie" z rozkoszą... ;)
Cudnie! ;)
Bardzo proszę, Caminho:))
OdpowiedzUsuńMarius:- ))muszę koniecznie zapamiętać to określenie: Jest bardzo...hmm plastyczne;)Pozdrawiam:))