nie potrafię powiedzieć
na ile przestrzeń wyznaczona
dwiema cyframi
oddaje mnie całą
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
I tak
Znikam. Tylko czasem mi żal słów niezapisanych, uśmiechów niepochwyconych. A już za chwilę wielkanocne alleluja. Tymczasem okna straszą. A ...
-
nijak jestem opasana słowem coraz trudniej lirycznieć
-
Dziś miałam dużo czasu. Czytałam tutaj. Uroczyście rezygnuję z uczestnictwa w Konkursie na Blog Roku. Jakie licho mnie podkusiło?
-
Anioł stróż wcale nie chodzi za tobą na palcach Szykuje miejsca na zatłoczonych parkingach W kieszeniach starych płaszczy garść monet ukryw...
wszystko podobno się składa z zera i jedynki:):):):)
OdpowiedzUsuńi jak łatwo mieści tyle odcieni...
OdpowiedzUsuń....samookreślenie siebie w przestrzeni....chyba cyframi się nie da....nie do końca.....
OdpowiedzUsuń