sobota, 17 grudnia 2022

A może

A jeśli w tym zabieganiu okruchy dni kaleczą serce i dłonie?

Może warto przysiąść w kącie serca i wdychać niemówienie, o tym co tak bardzo boli?

Następnie gorycz wykaszleć i snuć opowieść o tych, którzy przechodząc mimo 

barw nienazwanych ci nadają.

o
Etykiety:

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Jesteś.To wystarczy.

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)

Oprawa

świat bez twych oczu błądzi niemówieniem urwanym guzikiem zapomnianą pętelką na której rozkołysał się czas powrotu waham się pomiędz...

  • Stary zegar
    Tydzień przyspiesza w okolicach środy. Im więcej mam lat, tym większą ma wartość przyspieszenie. Nie umiem skondensować czasu, a ten śmieje...
  • Z niewysłanych listów
    Panu się zdaje, że może mnie zamknąć w słowie, a ja ponad jutro biegnę chmury zgarniając. Piaskowa droga opowiada mnie z czasów, gdy boso r...
  • Oczekiwanie
    dziś nad ranem zastukał sierpień  gdzieś nad miastem w krzyku syren dzieje się historia  oczekiwanie nie smakuje najlepiej  ma duże oczy i c...