opukuję ten niedosyt
ma twarz trzyletniego malca
walczącego ze zbyt długim sznurowadłem
zanurzam usta w metaforach
smakują inaczej niż wczoraj
sponiewierane łaszą się do nóg
iskrzą zniecierpliwieniem
ten listopad spina mnie pod kreską
minus jeden w porywach do czterech
studzi moje zapędy
mrużę oczy i już jest wczoraj obietnicą
pełnego stawania się dorosłą
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Jesteś.To wystarczy.