Jestem jak gąbka. Chłonę emocje mego dziecia i nijak ich nie potrafię wyżąć. W każdym razie nie szybko. Nawilżacz obok mnie mruga kolorowym okiem i głaszcze mnie zimnym podmuchem: Nic się nie martw, to tylko chwilowa utrata równowagi.
Matko jedyna swego syna głęboko oddychaj.
Raz, dwa,trzy...
A na kuchennym parapecie szaleje cytryna...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Jesteś.To wystarczy.