Ten cholerny wewnętrzny chłód rozkłada mnie na niebycie.
Szast-prast i po mnie.
Jesień szarpie mnie boleśnie.
Próbuję nazwać swój stan.
Z nazwanym łatwiej walczyć.
Chemia na sen przychodzi mi na ratunek.
Bolą mnie zbyt krótkie noce.
Uciekam w prozę.
Nasłuchuję maminych oddechów.
Trzeba kupić chodzik.
Cholera.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Jesteś.To wystarczy.