nie otulę cię w dobre rady
nie pójdę w ogień
choć chłód po mnie wyciąga ramiona
konie już dawno rozpierzchły się po nieboskłonie
i blady świt nic nie ma z obietnicy
jutro bez ciebie istnieje nadal
choć wczoraj wygrażało samotnością
tam na polanach niebieskookie strzygi
w sowie piórka się stroją
szykując się na ucztę spętanych arabów
W oddali ktoś chmury tworzy.
OdpowiedzUsuńTo pewnie sprawka jej chmurności;)))
UsuńAlbo biwakujących indian.
OdpowiedzUsuńSygnały dymne już puszczają:)))
Usuń