Jej Chmurność
o boże, jesień? znów?
Nieuchronnie się zbliża...coraz szybciej. A może ja już nie nadążam uciekać?
I to mnie wprawia w zapomnienie... :)
Jesień?
I cała ta aura.
i ta perspektywa sprawia, że długie jasne dni chciałoby się poświęcać tylko radości i frywolnosci, a nie ciasnej prozie życia
kiedyś byłam melanż.i cholią.naprawdę.
pewnie i echolalie się zdarzały;)
Jesteś.To wystarczy.
Znikam. Tylko czasem mi żal słów niezapisanych, uśmiechów niepochwyconych. A już za chwilę wielkanocne alleluja. Tymczasem okna straszą. A ...
o boże, jesień? znów?
OdpowiedzUsuńNieuchronnie się zbliża...coraz szybciej. A może ja już nie nadążam uciekać?
UsuńI to mnie wprawia w zapomnienie... :)
OdpowiedzUsuńJesień?
UsuńI cała ta aura.
OdpowiedzUsuńi ta perspektywa sprawia, że długie jasne dni chciałoby się poświęcać tylko radości i frywolnosci, a nie ciasnej prozie życia
OdpowiedzUsuńkiedyś byłam melanż.
OdpowiedzUsuńi cholią.
naprawdę.
pewnie i echolalie się zdarzały;)
Usuń