Lubię ten spokój, który nocami się płoży i ciepłe dłonie do serca przykłada.
Na sen, na dzień, na zapominanie, o tym co słono smakowało.
Wybiegam w zamyślenie i z tysiąca gwiazd drabinę buduję do jutra, która się bławaci.
W chmurach, w zachwycie, w zdumieniu.
niech się bławaci, niech zachwyca i zdumiewa, tyle piękna w tej wiośnie, tyle światła, tyle zachwytów. Wiesz, u mnie kasztanowce szykują się do kwitnienia, będzie jeszcze piękniej :)
OdpowiedzUsuńpopatrzę jeszcze przez chwilę.
OdpowiedzUsuńw zamyśleniu.