Spojrzała za okno, szum pędzących ciężarówek przywrócił ją do życia. Na oślep odstawiła filiżankę malowaną w rudo-żołte słoneczniki. Ta niebezpiecznie zachwiała się na owalnym spodku.
- Jestem zmęczona!- przemknęło jej przez głowę.
- Jesteś leniwa - usłyszała. Odwróciła się. Przy toaletce siedziała Panna Doskonała i ze starannością najlepszego logopedy wydymała usta - Nigdy się nie zmienisz. Gdy tylko jest trudniej, snujesz plany o ucieczce.
Pierwszy raz od długiego czasu przyjrzała się jej z uznaniem - trafiła w sedno. Spojrzała na nią uważniej i złapała ją na ciepłym uśmiechu. To było niezwyczajne. W tej chwili mogłaby ją nawet polubić. Zamknęła oczy. W powietrzu rozniósł się zapach jej ulubionych perfum.
czasem potrzeba uciec, na króciutko, na chwil kilka, potem jakoś łatwiej...
OdpowiedzUsuńA czy Ona mogłaby zdradzić, jakie są Jej ulubione perfumy? :)) jeżeli nazbyt intymne pytanie, przepraszam...
Dune Dior,Zielomooka:)))
UsuńChyba każdy tak trochę ma... Dobrze, kiedy jest ktoś wtedy obok, nawet jeśli czasem ukąsi. Choć słyszeć, nie zawsze znaczy słuchać. Ale pachnieć zawsze jest przyjemnie. ;)
OdpowiedzUsuń